Charles Darwin’in bir keresinde belirttiği gibi, kızarmak en garip ve en insani kelimelerden biridir. İçsel duygularımızın, özellikle de utanma veya utanmanın gözle görülür bir işaretidir. Peki, bu duyguları hissettiğimizde neden kızarırız? Neden bunları yaşıyorsun? yaşayan tek varlık insan mı?
Kızarıklık, yüz cildine kan akışını artıran ve kırmızımsı bir renk oluşturan kan damarlarının genişlemesinden kaynaklanır. Bu fizyolojik tepki bizi savaş ya da kaç durumlarına hazırlar. sempatik sınır sisteminin aktivasyonutarafından tetiklenen
Ancak garip bir şekilde, diğer hayvanların aksine, insanlar tehdit edildiklerinde veya kızdıklarında değil, başkaları tarafından yargılandıklarında kızarırlar.
Utanç, kişinin kendi sosyal normlarını veya beklentilerini olumsuz bir şekilde değerlendirmesini içeren karmaşık bir duygudur. DSÖ ahlakiveya kişisel standartları ihlal ettiğimiziKendimizi algıladığımızda veya başkalarının onayından yoksun olduğumuzu hissettiğimizde ortaya çıkar.
Empati, bir başkasının talihsizliği veya hatası için üzüldüğümüzde de utanç verici olabilir. Duruma yazık saklanma veya kaçma arzusuBuna eşlik eder, bu da kızardığımızda neden gözlerimizi indirdiğimizi veya yüzümüzü kapattığımızı açıklar.
Utandığımızda neden saklanma ihtiyacı hissettiğimizin cevabı budur. Peki neden utanıyoruz ve kızarıyoruz?
Kızarma ve utanç, benlik ve kimlik duygumuzla yakından ilgilidir. İnsan olarak, başkalarının bizi nasıl gördüğünü ve kendimizi nasıl gördüğümüzü önemsiyoruz. biz oldukça sosyal ve bilişsel varlıklarız . Onların oburlarının ne düşündüğünü veya hissettiğini hayal edebileceğimiz anlamına gelen bir zihin teorimiz ve kendi inançlarımız ve duygularımız hakkında düşünebileceğimiz anlamına gelen bir teorimiz var. öz farkındalığımızorada.
Bu yetenekler, karmaşık sosyal bağlar ve ahlaki yargılar oluşturmamızı sağlar, ancak aynı zamanda bizi utanç ve suçluluk duygularından da korur. savunmasız hale gelmekgetiriyor.
Kızarma ve utanma, kültürler ve zamanlar arasında evrensel değildir.
Farklı toplumların neyin utanç verici veya utanç verici olduğunu ve insanların buna nasıl tepki vermesi gerektiğini belirleyen farklı normları ve maliyetleri vardır. Örneğin, bazı kültürler kızarmayı bir alçakgönüllülük veya samimiyet işaretidiğerleri bunu bir şey olarak görürken zayıflık veya sahtekârlık belirtisiolarak görür.
Bazı kültürler insanları utançlarını açıkça ifade etmeye teşvik ederken, diğerleri onlardan bunu bastırmalarını veya inkar etmelerini bekler. Bazı kültürler utanır, kendini geliştirme veya ‘pişmanlık’motive edici bir duygu olarak görürken, diğerleri bunu kendinden nefret etmeye veya şiddete yol açan yıkıcı bir duygu olarak görüyor.
Kızarma ve utanç, duygularımız ve sosyal etkileşimlerimiz hakkında pek çok şeyi açığa çıkaran, insan doğasının büyüleyici yönleridir. Bizlerin sadece rasyonel hayvanlar değil, aynı zamanda Duygusal ve ahlaki hayvanlar olduğumuzu gösteriyorlar.
sadece bağımsız bireyler değil, aynı zamanda bir topluluğun birbirine bağlı üyeleri olduğumuzu gösteriyorlar. Sadece doğanın değil, kültürün de eseri olduğumuzu gösteriyorlar. Eşsiz bir insan olduğumuzu gösteriyorlar.
